κυριακη 27/09/09 πήγαμε και είδαμε τα λουτρά της αφροδίτης και τον Ακάμα. σταθμευσαμε...κατεβήκαμε... πολυ τουριστικη φάση... το κλασικο γεριμο περιπτερο πριν απο καθε τουριστικο προορισμο... και επιγραφες τύπου : "εδω τα καλα λουτρα, παρε κοσμε, παρε κοσμε" πήραμε...και μας άρεσε.... το σημαντικο είναι το τι ακολουθει... το πως αλλαζουν τα δεδομενα της ζωης απο λεπτο σε λεπτο...χωρις να αλλαζει κατι... απλά αλλάξαν οι ματίες μας. Αυτά πάντα ήταν εκεί. Εμείς τώρα πήγαμε. περπατήσαμε άγνωστο αριθμό ωρών... και αξιζε!!! αμα θες να πας μόνο μέχρι τα λουτρά, είσαι εντάξει όπως και να είσαι... απο κει και πέρα όμως... θέλεις:
περπατήσαμε περπατήσαμε... επαψα να υπάρχω εκει που υπήρχα πριν μια ώρα... ήμουν αλλού... η βλάστηση άλλαξε... τα δεδομένα της ζωής μου εκείνη την στιγμή ήταν... η απεραντη υπέροχη θάλασσα στα δεξιά μου, το τεράστιο βουνό με τις τσούρες στα αριστερά μου και η ψιλο-ψιλο κομμενη αμμος που έκανε Πουφ σε κάθε βήμα μου... τα δέντρα όσο περπατούσα όλο και έχαναν την καμπυλωτή τους μόρφη... και όλο και κονταιναν πιο πολυ.... τεράστιοι βράχοι πεταμένοι απο δω και απο κει... και ξαφνικα... βουνο θάλασσα, θαλασσα και βουνο..παντου. τωρα. δεν υπαρχει πριν, δεν υπαρχει μετα...δεν υπαρχει πεινα δεν υπαρχει διψα... ( ...πριν παμε εκει ειχαμε φαει!) υπεροχα υπεροχα !!!... η θαλασσα με τις περιεργες αποχρωσεις της, και τη σκια του βουνου, να πεφτει στα νερα...και να τελειοποιει την υπεροχη θέα... |
Λουτρά της Αφροδίτης.Ακάμας
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment